هوایم

تغییر

هیچ وقت آسون نبوده و نیست،اما حالا،میدونم که قراره موجی از ناشناخته ها و جهان شگفتی به سمتم بیاد،میخوام آرزوهام رو دونه دونه توی دستم بگیرم،و ازش بگذرم،مثل الان،آرزوهام رو زندگی کنم و بعد هم برم از این خاک...

خاک بشم...

من ایمان دارم به آغاز صبح سپیدم،ایمان دارم به دست های خودم و شور و شعور انسانیت،ای کاش حق،نظری به ما کند و زندگی با دستهای خالی به درونی پر معنا تبدیل شود.

آتش گرفته از درونم

چکاوک قصه ام و هم چنان میسوزم ____

دیریست خانه ام رنگ غم دارد و دستانم بوی خاکستر

کی می بندد این سوز و سرما از روح و جان خسته ام سفر؟ 

Ruhumun kederinden
Gözlerim yaşla doldu
Ağlıyorum derinden
Bilmem bana ne oldu